علي رغم پيدايش شيوه هاي مصرف و الگوهاي نوين زندگي مدرن و از ميان رفتن تدريجي برخي صنايع بومي و قديمي ، كه ديگر نياز چنداني به استفاده از آنها احساس نمي شوند ، هنوز هم برخي از صنايع دستي ايران به حيات خود ادامه مي دهند و طرفداران خاص خود را دارند . علاوه بر صنايعي چون قالي بافي ،گليم بافي و جاجيم بافي كه بخش عمده از توليدات صنايع دستي ايران را به خود اختصاص مي دهند ، هنوز هم حرير بافي در اصفهان ، يزد وكاشان ، ترمه بافي و تهيه شال هاي ابريشمي در كرمان و عبا بافي در مهران و نايين ديده مي شود . در برخي از مناطق روستايي ، گيوه دوزي ، پشم ريسي ، نمد بافي ،سبد بافي ،چوموش دوزي (چارق دوزي ) پتو بافي ، پارچه بافي ، حصير بافي ، زيلو بافي هنوز هم رايج است . از ديگر صنايع دستي مي توان از قلم زني روي مس و برنج ، خراطي ، منبت كاري و معرق كاري روي چوب ، سفالگري ، خاتم سازي ، چاپ باتيك ، چرم سازي ، سراميك و سفال سازي ، كاشي سازي نام برد به علاوه طلا سازي هنوز هم در بيشتر نقاط ايران به صورت دستي انجام مي شود و در كنار آن نقره سازي هم ديده مي شود . بلور سازي ، شيشه گري و تراش و نقاشي روي شيشه هم در برخي نقاط شهري و از جمله تهران رواج دارد.