شهرستان سلسله (الشتر) كه‌پيش تر از اين از توابع شهرستان خرم‌آباد بود، در 43 كيلومتري شمال خرم آباد و در قسمت باختر بروجرد واقع شده است. مركز شهرستان سلسله، شهر كوهستاني الشتر است كه محل سكونت طوايف‌«حسنوند»،«كوليوند»، «يوسفوند»، «هنام» و «بسطام» هستند. شهرستان سلسله از شمال به شهرستان دلفان و استان همدان، از خاور به شهرستان بروجرد و از جنوب، جنوب باختري، خاور و جنوب خاوري به شهرستان خرم آباد محدود است. مركز اين شهرستان از نظر جغرافيايي‌در 48 درجه و 15 دقيقه درازاي خاوري و 33 درجه و 51 دقيقه‌پهناي شمالي قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دريا حدود 1600 متر است. دماي هواي اين شهرستان در تابستان‌ها گاه به 39 درجه بالاي صفر و در زمستان ها به‌7 درجه زير صفر مي‌رسد. ميزان بارندگي سالانه نيز حدود 450 ميلي متر است. مسيرهاي دسترسي به اين منطقه را مسير جاده خرم آبادـ هرسين از مركز شهرستان سلسله (الشتر) تشكيل مي‌دهد. از اين شهرستان تا خرم‌آباد حدود 53 كيلومتر فاصله است. اقتصاد الشتر، اقتصادي است كه بر پايه كشاورزي استوار است و آب آن از رودها و چشمه ها تامين مي شود. محصولات كشاورزي اين شهرستان گندم، جو، بنشن و تره‌بار است. گورستان قديمي سلطان مشرق، تپه گريران، دره تخت شاه (كهمان)، پل كاكارضا و دژ شينه از جمله مهم‌ترين مكان‌هاي ديدني و تاريخي شهرستان سلسله به شمار مي روند.

دره محمل كوه سلسله
در شمال خرم آباد، دره زيباي «محمل كوه» مشهور به تنگه شبيخون قرار دارد كه گردشگاهي دل‌نشين است. از طريق اين تنگه، شاه راهي دشت سرسبز و زيباي «الشتر» و «دلفان» را به مركز استان متصل مي كند.
دره تخت شاه (كهمان) سلسله
دره «كهمان» در شش كيلومتري شمال دهستان قلعه مظفري شهرستان سلسله، در دامنه قله «چهل نابالغان» واقع شده و دره اي بسيار زيبا و با طراوت است. چشمه اي پر آب و بزرگ نيز مشابه چشمه سراب «گاما سياب» نهاوند در جوار آن از زمين مي جوشد. سراسر كناره رودخانه را درختان كهن‌سال گردو و برخي درختان جنگلي ديگر پوشانده و منظره طبيعي و چشم‌گيري به وجود آورده اند. آب چشمه سرد است و دماي آن در حدود سه تا چهار درجه بالاي صفر است. در ميان چشمه، زير درختان گردو، آثار و بقاياي تخت گاهي وجود دارد كه گويا يكي از حكام قاجار آن را ساخته است. شايد وجه تسميه آن يعني «تخت شاه» به اين دليل باشد.
غار سمسا الشتر سلسله
اين غار در دره آرش «الشتر» واقع شده و در گويش محلي به «مرسمسا» مشهور است. درازاي غار نزديك به 70 متر، ‌پهناي دهانه آن 6 متر، پهناي داخل آن 7 متر و بلندي دهانه آن 70/3 متر است. در كف اين غار، تعدادي سنگ چخماق ديده شده است. اين غار در بالاي محلي قرار دارد كه از آن جا سنگ هاي تراش خورده اي را براي ساختمان سازي آورده اند كه نشان مي دهد، بيش تر سنگ هاي بناها و آثار مهم الشتر و سنگ قبرها را از اين مكان تهيه كرده اند.

گورستان قديمي سلطان مشرق سلسله
سلطان مشرق، نام تپه اي بزرگ است كه بر دامنه كوهي در روستاي «سراب امير» الشتر قرار دارد. در اطراف اين تپه، گورستاني از قرن ششم باقي مانده است كه روستاييان، سنگ قبرهاي آن را براي پله و بناي خانه به يغما برده و نابود كرده اند. گفته مي‌شود كه سلطان مشرق، مقر حكومت فرمانروايان «برسقي» در الشتر بوده است.

پل كاكارضا سلسله
در مسير راه الشتر به خرم آباد (شاپور خواست) پلي بر رودخانه «ولم» در دره «كاكارضا» وجود داشته است كه خرابه هاي آن هنوز پابرجا هستند. مصالح اين پل از سنگ بود و ساخت پايه هاي آن به دوره پيش از اسلام مربوط ميشود. اين پل ظاهرا در دوره حكم‌راني بدر بن حسنويه، تعمير و تجديد بنا شده بود.

دژ شينه سلسله
روستاي شينه در انتهاي جنوب باختري الشتر واقع شده است. در شمال اين روستا كوهي بزرگ با ديوارهاي صاف و قلل متعدد قرار دارد كه ارتفاع آن نزديك به 1000 متر است. بر روي قله خاوري كوه آثار يك دژ بزرگ و وسيع وجود دارد. اين دژ ده اتاق داشته كه به مرور تخريب شده است. مصالح به كار رفته در بنا، از قلوه سنگ و نوعي ملاط است. در جنوب دژ آثار يك حوض سنگي ديده مي‌شود كه مخزن آب دژ بوده است. ساختمان اين دژ به پيش از اسلام مربوط است.