كوهرنگ يكي از جديدترين شهرستان هاي استان چهارمحال و بختياري است كه در شمال باختري استان چهارمحال و بختياري واقع شده است. اين منطقه از زيباترين و خوش آب و هواترين مناطق استان محسوب مي شود كهزرد كوه كوهرنگ، چشمه كوهرنگ، آبشار تونل كوهرنگ، دشت لاله‌هاي واژگون كوهرنگ، غار يخي‌چما كوهرنگ، پيست اسكي چلگرد و تونل كوهرنگ از مهم ترين آن ها به شمار مي‌آيند. دشت لاله هاي واژگون در 12 كيلومتري چلگرد و در نزديكي روستاي بنواستكي از توابع شهرستان كوهرنگ واقع شده است. وسعت زياد (3400 هكتار)، پوشش گياهي بسيار زيبا و ارزشمند، لاله‌هاي واژگون (اشك مريم) در دو نوع قرمز و زرد و نيز نزديكي به ديگر جاذبه‌هاي قطب سياحتي كوهرنگ، از اين منطقه، تفريحگاه بسيار مناسبي ساخته است. زمان رويش و شكفتن لاله‌هاي واژگون در اين دشت از اواسط فروردين ماه شروع و تا اواخر ارديبهشت ادامه دارد.

چشمه كوهرنگ
اين چشمه با دبي آب بسيار زياد از دامنه‌هاي زردكوه سرچشمه مي‌گيرد و پس از گذر از پيچ و خم‌هاي فراوان به درياچه سد كوهرنگ مي‌ريزد و از تونل اول كوهرنگ وارد زاينده‌رود مي‌شود. مناظر بسيار زيباي طبيعي اطراف چشمه و حضور عشاير در منطقه زيبايي آن را دو چندان كرده است. دستيابي به اين نقطه ـ كه بيش‌تر در فصول بهار و تابستان جهت بازديد توصيه مي‌شود ـ به راحتي با هر نوع خودرو امكان‌پذير است. اين چشمه از چلگرد 30 كيلومتر فاصله دارد و در مسير شماره 1 گردشگري جهت و مسير آن مشخص شده است.
آبشار تونل كوهرنگ
اين آبشار از سرازير شدن آب تونل اول كوهرنگ به وجود آمده است. اين تونل جهت انتقال آب چشمه كوهرنگ و ديگر چشمه‌هاي اطراف به زاينده‌رود در سال 1332 در منطقه كوهرنگ، جايي كه اكنون شهر توريستي چلگرد ـ مركز شهرستان كوهرنگ قرار دارد، ايجاد شد. تلاش براي انتقال اين آب به ازمنه بسيار دور برمي‌گردد. در زمان صفويان تلاش براي ايجاد شكاف در كوه كاركنان و انتقال آب، راه به جايي نبرد.
زرد كوه كوهرنگ
اين كوه با ارتفاع 4100 متر در محدوده شهرستان فارسان، بخش شوراب، دهستان شوراب، تنگزي و در 45 كيلومتري شمال باختري مركز شهرستان فارسان واقع شده است. جهت اين كوه شمال خاوري - جنوب باختري بوده و قله آن از نظر جغرافيايي در 50 درجه و 5 دقيقه درازاي خاوري و 32 درجه و 21 دقيقه پهناي شمالي قرار دارد. از قلل معروف زردكوه مي توان به سي سمي، تورك، گله، سگه، كوره، شنگي، گرد، كمر بي كس، دالانك، ميلي، هفت تنان، چرمي، قيصري، چهل خشت و كندو اشاره كرد. اين رشته كوه كه 123 كيلومتر طول و به طور متوسط 20 كيلومتر عرض دارد، از شمال باختري به طرف جنوب خاوري كشيده شده است و بلندترين قله هاي آن كلونچي به ارتفاع 4225 متر و شاه شهيدان به ارتفاع 4150 متر است. براي صعود به قله كلونچي مي توان از طريق چهل گرد، درياچه سد كوهرنگ، دره سبز و گردنه بازفت استفاده كرد. از رشته كوه زردكوه كه بلندترين كوهستان زاگرس محسوب مي شود، رودخانه هاي متعددي سرچشمه مي گيرند كه از بين آن ها رودهاي آب بازفت، آب كوهرنگ، آب زك، رودخانه لب، آب شرمك، آب تركي، آب دره كل، آب دزداران و آب كوفي را مي توان نام برد.
دشت لاله‌هاي واژگون كوهرنگ
اين دشت در 12 كيلومتري چلگرد و در نزديكي روستاي بنواستكي از توابع شهرستان كوهرنگ واقع شده است. وسعت زياد (3400 هكتار)، پوشش گياهي بسيار زيبا و ارزشمند، لاله‌هاي واژگون (اشك مريم) در دو نوع قرمز و زرد و نيز نزديكي به ديگر جاذبه‌هاي قطب سياحتي كوهرنگ، از اين منطقه، تفريحگاه بسيار مناسبي ساخته است. زمان رويش و شكفتن لاله‌هاي واژگون در اين دشت از اواسط فروردين ماه شروع و تا اواخر ارديبهشت ادامه دارد. 
غار يخي چما كوهرنگ
در فاصله 25 كيلومتري چلگرد در نزديكي روستاي شيخ عليخان يكي از نادرترين و اعجاب‌انگيزترين غارهاي منطقه به نام غار يخي چما با قنديل‌هاي فراوان يخي واقع شده است.از زير يخ هاي اين غار چشمه‌اي يا آب سرد در جريان است كه نهايتاً به سد كوهرنگ مي‌ريزد. قرار گرفتن در دره‌هاي عميق و انباشت حجم برف‌هاي چندين ساله در اين مكان سبب شده قنديل‌هاي يخ و توده‌هاي عظيم برف به صورت دايمي و در تمام فصول سال باقي بمانند.
تونل كوهرنگ
تونل كوهرنگ در نزديكي چلگرد قرار دارد و وجود آن چهره اي خاص به منطقه بخشيده است. اين تونل داراي سوابق تاريخي زيادي است و بسياري از زمامداران در ادوار گذشته قصد ايجاد آن را داشته اند. اقدام براي الحاق آب كوهرنگ به زاينده رود به روايتي از زمان ساسانيان و به احتمال قريب به يقين از زمان شاه عباس شروع شد، اما روش اين كار در آن زمان تفاوت داشت. آن ها سعي داشتند يك شكاف عمودي به خط الراس كوه كاركنان داده و با ساختن يك سد مرتفع سطح آب كارون را بالا آورده و از شكاف كوه كاركنان عبور دهند. اختلاف سطح خط الراس كاركنان تا كف رودخانه 300 متر است كه قرار بوده، ارتفاع سد 50 متر و ارتفاع شكاف 250 متر ساخته شود تا آب جاري شود. براي اين كار 15 سال كار شد و امروزه آثار متعددي از آن به يادگار مانده است كه عبارتند از: برش شاه (ترانشه يا شكاف) و سد شاه عباس كه پايه بزرگ آن هنوز روي رودخانه كارون در محل اتصال آب هاي كوهرنگ و شيخ عليخان وجود دارند.
تونل تاريخي كوهرنگ در نزديكي چلگرد قرار داشته و حضور آن چهره اي خاص به اين منطقه بخشيده است. اين تونل داراي سوابق تاريخي زيادي است و بسياري از زمامداران ايران در ادوار گذشته قصد احداث آن را داشته اند. طبق بعضي روايات اقدام براي الحاق آب كوهرنگ به زاينده رود از زمان ساسانيان آغاز شد، اما مدارك موجود شروع احداث آن را تنها تا زمان شاه عباس صفوي ثابت مي كند. ساخت اين تونل با روش امروزي كاملا متفاوت بوده است. در آن زمان در نظر داشتند به خط الراس كوه كاركنان شكاف عمودي بدهند و با ساختن يك سد مرتفع سطح آب كارون را بالا آورده و از شكاف كوه كاركنان عبور دهند. اختلاف سطح خط الراس كاركنان تا كف رودخانه 300 متر بوده به همين علت قرار بود ارتفاع سد 50 متر و ارتفاع شكاف 250 متر ساخته شود تا آب از كوه كاركنان جاري شود. براي احداث اين تونل كه آثار متعددي از آن بر جاي مانده 15 سال كار انجام شده است. شكاف يا ترانشه شاه عباس و سد شاه عباس كه پايه بزرگ آن هنوز روي رودخانه كارون و در محل اتصال آب هاي كوهرنگ و شيخ عليخان وجود دارد، دو مورد از اين آثار مهم هستند.
براي اين مقدار كوه بري كه در ترانشه شاه عباس به عمل آمده همراه با حمل آن به دو طرف ترانشه تا فاصله 500 متر حدود 5 ميليون كارگر لازم بوده است. طبق اظهار نظر مورخين هزاران كارگر طي مدت 15 سال به رايگان مشغول حفر بوده اند و هر ساله ايل هايي كه از جنوب به اين محل مي آمدند، عمليات احداث را به رايگان انجام مي دادند. حمله عثماني ها به ايران و مشغول شدن افكار عمومي و زمامداران وقت باعث توقف انجام كار شد و بالاخره با مرگ شاه عباس اين اقدام عمراني نيز به دست فراموشي سپرده شد. انجام اين كار در آن دوره از لحاظ فني غير عملي به نظر مي رسيد و پس از 15 سال كار تنها 50 متر از خط الراس كوه كاركنان به عرض 60 متر و به طول 300 متر كنده شد و براي انجام بقيه كار كه مشكل تر هم بوده به يقين مي توان گفت كه بيش از يك قرن وقت لازم بوده است. با اين وجود انجام كار تا اين مرحله و ايجاد اين ترانشه قدرت عمل و تمركز قواي زمامداران و مردمان آن روز را نشان مي دهد كه با وجود عدم برخورداري از وسايل كافي كوه بري امروزي و فقدان وسايل حمل و نقل چنين شهامتي را داشته و تا اين اندازه پيشروي كرده اند.