موسسه تبيان - ايران شناسي
| از آن جا كه اين منطقه بر سر راه كويري كرمان ـ شهداد قرار دارد راور ناميده شده است. به طوري كه گفته شده حدود 16 قرن پيش، راور محل زندگي زرتشتيان بوده و خاور زمين خوانده مي شده است. مركز شهرستان راوراز نظر جغرافيايي در 56 درجه درازاي خاوري31 درجه و 15 دقيقه پهناي شمالي و در ارتفاع 1175 متري از سطح دريا واقع است. آب و هواي راور معتدل خشك بوده و ميزان بارندگي سالانه 35 ميلي‌متر است. كشاورزي در اين منطقه به صورت آبي انجام مي شود و تنها نيمي از زمين ها قابل كشت هستند. از فرآورده هاي كشاورزي اين شهرستان مي توان پسته، گندم، جو، پنبه، انار، انگور، انجير و تره بار را نام برد. دام‌داري اين قسمت شامل گاو و گوسفند و طيور مي‌شود. اقتصاد راور بر اساس كشاورزي، دام‌داري و پيشه وري استوار بوده و قالي، پسته و پنبه صادرات اين شهرستان را تشكيل مي دهند. صنعت قالي‌بافي مهم‌ترين صنعت دستي اين ناحيه را تشكيل مي‌دهد. پيش از توسعه سريع قالي بافي و به شهرت رسيدن آن صنايع كرباس بافي، شال بافي و گليم بافي و سفره بافي رواج داشته كه از ميان آن‌ها به كرباس بافي توجه بيش‌تري مي شده است. با توجه به اين كه در گذشته‌بيش‌تر لباس ها از كرباس تهيه مي‌شد؛ كشت وسيع لينه نيز در منطقه راور رواج داشته است. قالي هاي اين منطقه با طرح هاي اردبيلي و كرماني و نقش صحرايي، درختي، خوشه‌اي، جنگلي، بوته‌اي، شاه عباسي و لاله بافته مي شوند. معادن كان سرب در تاج كوه، در شمال باختري راور و كان مس طرز در باختر اين منطقه موجود است. مردم اين شهرستان مسلمان شيعه و آريايي نژادند و به زبان فارسي با گويش محلي كرماني سخن مي گويند. |
| عمارات و محوطه هاي باستاني درشهرستان راور |
| كوشك رفعت الدوله |