شهرستان رفسنجان يكي از مهم‌ترين مناطق استان كرمان است كه از شمال به بافق و مهريز (استان يزد)، از شمال خاوري به زرند، از خاور به كرمان، از جنوب به بردسير و سيرجان و از باختر به شهر بابك محدود مي‌شود. رفسنجان قدمتي ديرينه داشته و باغ هاي پسته آن مشهورند. اسامي اين شهرستان با ذخاير زيرزميني آن در ارتباط است. رفسنجان در اصل «رفسنگان» بوده و «رفسنگ» به معناي مس است كه به صورت معرب در آمده و به رفسنجان تبديل شده است. رفسنجان گسترش يافته قصبه بهرام آباد بوده كه بعدها به صورت بخش در آمده و در همين اواخر به شهرستان تبديل شده است. نام رفسنجان كه از گذشته هاي دور بر اين منطقه اطلاق مي شد نشان مي دهد كه اين ناحيه مانند سيرجان و كرمان و زرند و شهر بابك پيشينه اي بسيار دراز در اعماق تاريخ سرزمين ما دارد. مركز شهرستان رفسنجان از نظر جغرافيايي در 56 درجه درازاي خاوري و 30 درجه و 24 دقيقه ي پهناي شمالي و در ارتفاع 1515 متري از سطح دريا قرار دارد. شهرستان رفسنجان در 12 كيلومتري شهر كرمان و در مسير راه كرمان ـ يزد واقع شده و آب و هواي آن متمايل به سرد و بيش ترين درجه گرما در تابستان 44 درجه و در زمستان 8- درجه و ميزان بارندگي 90 ميلي‌متر در سال است.
باغ‌داري شهرستان رفسجان از اهميت و اعتبار ويژه‌اي برخوردار بوده و محصولات باغ‌هاي آن ‌پسته‌ (كه به علت فراواني و كيفيت مطلوب آن سالانه مقدارقابل توجهي به خارج از كشور صادر مي شود) انار، انگور، سيب، گردو، فندق و زرد آلو هستند. كشاورزي بيش‌تر به روش آبي صورت مي‌گيرد و زمين هاي‌زير كشت از طريق كشاورزي در رفسنجان مي توان گندم، جو، تره بار و پنبه را نام برد. دام داري رفسنجان شامل گوسفند، گاو و طيور است و فرآورده هاي دامي آن تنها مي تواند نيازهاي محلي را تامين نمايد. قالي‌بافي مهم‌ترين صنعت دستي اين منطقه راتشكيل مي‌دهد.