يكي از شهرستان‌هاي استان كردستان كه در فاصله 95 كيلومتري شمال سنندج واقع شده است. ديوان‌دره امروزي از كانون‌هاي در حال توسعه‌روستايي بوده كه يك دهه قبل به شهر تبديل شده است. معروف ترين و مهم ترين آثار باستاني كردستان به نام غار كرفتو در بخش ديوان‌دره و در دشت اوباتو واقع شده كه آثار باقي مانده آن مربوط به دوره اشكاني و حدود قرن سوم پيش از ميلاد است. صنايع دستي شامل شال بافي و گيوه دوزي مي شود كه بيش تر توسط زنان و دختران توليد مي‌شوند.
كشاورزي و دام داري
شهرستان ديوان‌دره از وضع اقتصادي نسبتا خوبي برخوردار است و پايه هاي اقتصادي آن بر كشاورزي، باغ‌داري و دام‌داري استوار شده است. آب كشاورزي عمدتا از رودخانه و چشمه تامين مي شود و محصولات مهم آن گندم، بنشن، نباتات علوفه اي، سيب، ‌زرد آلو و گلابي هستند. دام‌داري در بخش ديوان‌دره به شيوه سنتي رواج داشته و شامل پرورش گوسفند، بز و گاو است.فراورده هاي دامي و دام زنده عمده اقلام صادراتي شهرستان را تشكيل مي دهند.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان ديوان‌دره يكي از شهرستان هاي استان كردستان از نظر جغرافيايي در 47 درجه و 1 دقيقه ي درازاي خاوري 35 و درجه و 54 دقيقه ي پهناي شمالي و ارتفاع 1850 متري از سطح دريا قرار دارد. شهرستان ديوان‌دره از شمال به تكاب (آذربايجان غربي)، از خاور به بيجار، از جنوب به سنندج، از باختر به سقز و مريوان محدود است. آب و هواي ديوان دره سرد و نيمه خشك بوده و ميزان بارندگي سالانه حدود 500 ميلي متر است. ديوان‌دره در مسير راه اصلي سنندج ـ‌ سقز قرار داشته و از اين راه به درازاي 94 كيلومتر و به سوي شمال باختري تا شهر سقز و به درازاي 99 كيلومتر به سوي جنوب تا شهر سنندج فاصله دارد.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
ديوان‌دره يكي از شهرستان هاي استان كردستان در فاصله 95 كيلومتري شمال سنندج واقع شده است. ديوان‌دره امروزي از كانون هاي در حال توسعه روستايي بوده كه يك دهه قبل به شهر تبديل شده است.