جوانرود همان محلي است كه حمدلله مستوفي در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الاني» نام برده است با اين‌ حال در مورد پيشينه تاريخي جوانرود اطلاعات زيادي در دست نيست. نگاهي به روند تغييرات شهر جوانرود نشان مي‌دهد كه بيش ترين تغييرات اين منطقه طي سال‌هاي اخير رخ داده است شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختري به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به كشور عراق و از خاور به شهرستان كامياران محدود مي‌شود. شغل اصلي مردم جوانرود كشاورزي و دام‌داري است. در زمينه‌ي صنايع دستي؛ بافت گليم‌هاي عشايري با طرح‌هاي كردي و جاجيم‌هاي مرغوب و كم نظير و نيز بافت انواع شال‌و جوراب و دستكش پشمي در شهرستان جوانرود از رونق ويژه اي برخوردار است. غار‌كاوات‌در شمال‌ دره‌قوري‌قلعه مهم‌ترين مكان ديدني شهرستان جوانرود را تشكيل مي‌دهد.
مكان هاي ديدني و تاريخي
غار كاوات‌در شمال‌ دره‌قوري‌قلعه مهم‌ترين مكان ديدني شهرستان جوانرود را تشكيل مي‌دهد.
صنايع و معادن
در شهرستان جوانرود رشته هاي صنايع كارگاهي كمد سازي، كابينت سازي، موزاييك سازي، بلوك زني و چوب بري رواج كامل يافته است. در زمينه صنايع دستي بافت گليم هاي عشايري با طرح هاي كردي و جاجيم هاي مرغوب و كم نظير و نيز بافت انواع شال و جوراب و دستكش پشمي از رونق ويژه برخوردار است.
كشاورزي و دام داري
شغل اصلي مردم جوانرود كشاورزي و دام‌داري است. آب كشاورزي از رودخانه ها فراهم شده و محصولات كشاورزي جوانرود عبارتند از گندم، جو، بنشن،‌ گياهان علوفه اي، سيب، آلو، توت،‌ گردو، و انگور، كه از اين ميان بنشن، گردو، ‌سيب، و آلو جزء صادرات اين شهر نيز به شمار مي آيند. دامداري و دامپروري از فعاليت هاي بسيار مهم شهرستان جوانرود است. اين امر به دليل وضعيت خاص منطقه و زندگي عشايري رايج در ناحيه و اختلاف آب و هوايي در فواصل كوتاه مي باشد. هم چنين در اين شهرستان پرورش زنبور عسل رونق چشمگيري دارد.
مشخصات جغرافيايي
شهرستان جوانرود از شمال به شهرستان پاوه، از جنوب به شهرستان اسلام آباد غرب، از جنوب باختري به شهرستان سر پل ذهاب،‌ از باختر به كشور عراق و از خاور به شهرستان كامياران محدود مي‌شود. جوانرود مركز شهرستان جوانرود، در درازاي جغرافيايي 29 درجه و 46 دقيقه و پهناي جغرافيايي 48 درجه و 34 دقيقه و در 1300 متري از سطح دريا، در 86 كيلومتري شهر كرمانشاه و در مسير راه چقا نرگس – باينگان قرار دارد. جوانرود در دره اي قرار گرفته است كه از شمال و شمال باختري به كوه هاي گرده برگير و چاه قلي محدود است و رود زيمكان با گذشتن از به سوي شمال باختري مي رود. آب و هواي اين شهر معتدل و نيمه مرطوب است.
وجه تسميه و پيشينه تاريخي
جوانرود همان محلي است كه حمدلله مستوفي در «نزهت القلوب» از آن به عنوان «الاني» نام برده است. در حال حاضر نيز آب آشاميدني شهر جوانرود، ‌از آب سراب معروف «الاني» به دست مي آيد. حمدلله مستوفي از الاني يا جوانرود امروزه به عنوان قصبه اي معتبر با هواي خوش، آب هاي روان، علفزارهاي نيكو، شكارگاه هاي خوب و ناحيه اي با محصولات غلات نام برده است. در دوره شاه طهماسب صفوي جوانرود بيش از صد قريه داشته و در اطراف آن قلعه هايي نيز قرار گرفته بوده است. درويش سلطان (فرزند صفي خان سليمان گوران – والي جوانرود) بر خرابه‌هاي الاني، قلعه، مسجد، بازار و مدرسه ساخته است. جوانرود در دوران افشاريه و تا اواخر دوره زنديه مورد توجه خاص حكمرانان بوده است. در دوره قاجاريه، حكومت جاف و جوانرود در دست برادر و فرزندان امان الله خان والي بود. امان الله خان والي، حكومت جاف و جوانرود را به محمد صادق خان پسرش واگذار نمود. حكومت جوانرود بعد از سال 1320 به يكي از بيك زادگان رستم بيك جاف واگذار شده بود. اين شهر در حال حاضر بسيار آباد و توسعه يافته است و طبيعت و فضايي زيبا دارد.

مسجد و حسينيه شيخ محمود تم تم
اين مسجد در سال 1363 قمري به وسيله شخصي بنام شيخ محمود ساخته شده ( اواخر رضا خان و اوايل پهلوي ) كه درروستاي تم تم در جنوب غربي شهرستان روانسر در موقعيت 46 درجه و 38 دقيقه طول جغرافيايي و 34 درجه و 38 دقيقه عرض جغرافيايي و 1360 متر ارتفاع از سطح دريا قرار دارد . روستاي تم تم از جمله محل هاي بسيار غني است كه تپه تم تم . تپه رحيم و تپه گل پري در اطراف آن واقع شده است .بطور كلي مجموعه مسجد و حسينيه در كنار بافت مسكوني روستا قرار دارد مسجد داراي صحن ساده اي با ستونهاي چوبي است كه در ساخت آن از مصالح آجر و ملاط گچ استفاده شده است پنجره هاي مسجد بصورت هلالي بوده بطوريكه در ابتدا از جنس چوب به سبك اواخر دوره قاجار با شيشه هاي رنگي ساخته شده است اما فرم آنها در دوره ديگر تغيير يافته و پنجره هاي آهني جايگزين آنها مي شود در سمت چپ مسجد حسينه واقع شده است كه داراي صحني ساده با چند طاقچه گچي مي باشد پنجره هاي حسينيه نيزمانند مسجد داراي سبك هلالي است . بخشي از حسينيه كه در حال حاضر نوادگان شيخ محمود در آن ساكنند داراي ديوار هاي خشتي با اندود كاه گل مي باشد پشبند هاي آجري در اطراف ورودي قرار دارد وداراي ايواني سنگي است در ضلع شمالي روستا قبرستان قديم و جديد روستا قرار دارد كه مقبره شيخ محمود باني مسجد تم تم نيز در آن واقع شده است .

گوردخمه روانسر
در داخل شهر روانسر و در جوار گورستان محل ، گوردخمه اي به طرف شرق و ارتفاع 35 متري از سطح قبرستان در سينه كوه كنده شده است . قسمت تسطيح شده شامل يك ديوار عمودي به عرض 3 متر و ارتفاعي در حدود 30/2 متر است . بخش فوقاني اين فضاي ايوان مانند به عمق 10 سانتي متر و در قسمت تحتاني در حدود 81 سانتي متر مي‌باشد . در ديوار انتهايي اين ايوان ، قابي مستطيل شكل به عمق 20 سانتي متر ايجاد شده كه در حقيقت قاب ورودي گوردخمه محسوب مي شود . اين ورودي به ابعاد 70*92 سانتي‌متر است كه به اتاقكي تقريباً مربع شكل منتهي مي شود . با توجه به سوراخ هايي كه
در دو طرف ورودي ايجاد شده به نظر مي رسد كه اين گوردخمه داراي درگاهي بوده است.
اتاق اين گوردخمه به طول 43/2 متر و عرض 2 متر و ارتفاع 64/1 متر مي باشد . كف اين اتاق فاقد هرگونه پستي و بلندي بوده و سقف آن مسطح است و در چهار جهتي كه به ديوار ختم مي شود با ديوار به شكل قوس هايي نا منظم ارتباط پيدا كرده ، بطوريكه به سقف حالتي قوسي شكل داده است .
در سمت راست مدخل ورودي دخمه ، نقوشي حجاري شده است . وضعيت نامناسب نقش برجسته امكان هر گونه توصيف قابل ذكري را نمي دهد اما با دقت زياد مي تون چهار تصوير در روي سطح تسطيح شده تشخيص داد .
1 ـ روشن تر از همه شكل تقريبي يك متوازي الاضلاع است كه رديف هاي موازي آن را به 13 قسمت تقسم مي كند و از وسط تصوير به شكل مورب تا قسمت راست پائين نقش ادامه مي يابد .
2 ـ در حد فاصل تصوير متوازي الاضلاع و در ورودي بخش از نيم رخ يك شخص كه شيء را به صورت عمودي در دست نگه داشته به چشم مي خورد
. 3 ـ سومين نقش در بالاي متوازي الاضلاع و درست در وسط كادر قرار گرفته است . كه تصوير انسان بالداري مي باشد كه پشت به در ورودي مقبره ايستاده است .
4 ـ دو صفحه مدور سمت راست نقش بالدار را مي توان به عنوان چهارمين تصوير محسوب كرد .
با توجه به نقوش حجاري شده در نماي اين گوردخمه مي توان آن را به دوره هخامنشي نسبت داد .