موسسه تبيان - ايران شناسي
| ارتفاع : 4010 متر موقعيت جغرافيايي : قله پاشوره در ناحيه كوهستاني موسوم به فيروزكوه در شمال خط الراس طولاني ماز يا دوبرار و جنوب جاده هراز در ناحيه نياك و نوا از شرق به دره رودخانه ارجمند و نمرود و از غرب به خط الراس هماسون متصل مي باشد . رودخانه كوچك نوا در شمال آن و در جنوب اين كوهستان رودخانه لاسم و زرمان جريان دارد . جهت اصلي خط الراس ، شرقي غربي بوده و طول تقريبي آن 50 كيلومتر مي باشد . مسير صعود : براي صعود به قله پاشوره بهترين و ساده ترين مسير دست يابي از طريق جاده هراز در محل پل مون از طريق جاده خاكي تانوآ و از اين نقطه پياده تا مرتع زيباي موسوم به آزو و از آنجا به گردنه عبرت مي باشد كه تقريباً 4 ساعت زمان مي طلبد . از روي گردنه عبرت بسوي قله اصلي پاشوره مسير در روي خط الراس امتداد يافته با صرف 2 ساعت شيب تند ميتوان به قله پاشوره دست يافت . آب و هوا : جهت اصلي جريان باد در روي اين خط الراس از جناح غربي بوده و در پائيز و زمستان بسيار سردسير و با وزش باد شديد توام و در بهار و تابستان معتدل و پايدار مي باشد . آب مصرفي مورد نياز در هر دو جناح جنوبي و شمالي قله يافت مي شود . |
| بزرگترين غار آبي قابل قايقراني جهان در روستاي عليصدر از توابع كبودر آهنگ واقع شده و از سال ۱۳۴۶ مورد بهره برداري قرارگرفته است. در كوهي كه اين غار در آن قرار دارد، دو غار ديگر به‌اسامي سوباشي و غار سراب نيز وجود دارد. آب درون غار عليصدر از غار سراب سرچشمه مي‌گيرد. محوطه غاراز تعداد زيادي تالارهاي بزرگ و كوچك و پيچ در پيچ تشكيل شده است كه بوسيله دهليزها و دالان‌هاي مشبك با يكديگر مرتبط مي‌شوند. آب درون غار جزو آبهاي سرد و بدون رنگ و بو است و مزه آن معمولي و بسيارزلال است. همچنين آب آن جزو دسته آبهاي بي‌كربنات كلسيك سبك يا نزديك به خنثي و از نظر ميكربي آلوده‌است. سقف غار از رسوبات كربنات كلسيم خالص و مخلوط با عناصر شيميايي مختلف پوشيده شده است. اين رسوبات در اشكال مختلف استالاگميت‌هايي را تشكيل داده است كه هر يك زيبايي و جلوه خاصي دارند. منظره درون غار بسيار بديع و هواي آن سبك است و حالت سكون مطلق دارد. تمامي كانال‌هاي اين غار هنوز كشف نشده است. ولي حدود ۲۱۰۰ متر از طول غار شناسايي شده كه ارتفاع سقف آن بين ۱ تا ۳۵ متر، عرض كانال‌هاي آن ۲ تا ۱۵ متر و عمق آب آن ۱ تا ۱۷ متر مي‌باشد. در داخل غار با استفاده از روشنايي برق و قايق‌هاي پايي چهار نفري، ديدار از برخي نقاط غار را بسيار آسان كرده است. |
چاه ديو (چاه ارازه)
از بچگي به همراه پدرم چندين بار به ديدنش رفتيم. از روستاي ما (طار) تا اين چاه دهشتناك كم‌تر از ۲۰ دقيقه راه است. اين چاه به چاه اجنه نيز معروف است در ميان دشتي خشك و وسيع واقع شده است.
وقتي كنارش قرار مي‌گيري به واقع احساس حقارت مي‌كني و ترس تمام وجودت را فرا مي‌گيرد!
در زمان‌هاي قديم به ويژه در زمان ساسانيان از اين چاه به عنوان محلي براي اعدام محكومين استفاده مي‌شده چون به گمان مردم آن زمان فوران هوا در داخل غار كه در برخي مواقع با صداهاي دهشتناك همراه است نتيجه بازدم يك ديو عظيم مي‌باشد.
از مشخصات اين چاه كه مسلماً ارزش يك‌بار ديدن را دارد، ميتوان به موارد زير اشاره كرد:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
چاه ديو يا چاه اجنه كه به چاه ارازه هم معروف است در قريه آب سنجد باقرآباد در چهل كيلومتري جاده مورچه خورت به نطنز در بالاي كوهي قرار دارد. غار در ميان طبقات رسوبي و آبرفتي به شكل يك استوانه كاملاً حلقوي تشكيل شده است. عمق چاه دقيقاً 50 متر و بعضي‌ها هم تخمين زده‌اند 80 متر و قطر دهانه آن 30 متراست.
اين غار نيز از فوران مواد و گدازه‌هاي آتشفشاني و فروكش آن تشكيل شده، به طوري كه در بعضي از قسمت‌هاي ديواره آن با وجود گذشت ميليون‌ها سال حالت صيقلي كه در نتيجه خروج مواد آتشفشاني است هم چنان به چشم مي‌خورد.
بازديد از اين چاه بي‌اندازه خطرناك است و احتياج به وسايل كامل فني و ايمني دارد كه بايد حتماً رعايت شود. اين چاه در ايران منحصر به فرد است.
| سيالان 4350 متر موقعيت جغرافيائي : تك قله مرتفع سيالان يا سياهلان بخشي از سلسله جبال معظم البرز در ناحيه كوهستاني البرز غربي جاي دارد اين قله از شمال به دره رودخانه سه هزار از جنوب به دره الموت و از شرق به منطقه قلل تخت سليمان و از غرب به قله خشچال متصل مي باشد جناح شمالي قله سيالان عمدتاً پوشيده از جنگل و بعكس ناحيه جنوبي آن كاملاً كوهستاني است . مسير صعود : صعود به سيالان معمولاً از طريق آبادي هنيس از دره الموت انجام مي گيرد اين راه پر فراز و نشيب از كف دره هنيس آغاز و بتدريج ارتفاع گرفته تا قله كنديگان 3900 متري با صرف 5 الي 6 ساعت بطول مي انجامد از اين نقطه با عبور از گردنه سيالان با صرف 2 ساعت مي توان به قله سيالان دست يافت در شمال اين قله يك كاسه برفچالي وجود دارد كه از ديدگاه بسيار مسلطي بر قلل اطراف خود برخوردار است . آب و هوا : جهت اصلي باد روي سيالان غربي بوده در بهار و تابستان هر سال با هواي نسبتاً پايدار توام ودر پائيز و زمستان بسيار سردسير و پر برف مي باشد آب مصرفي در دره هاي دامنه هاي سيالان بخوبي در دسترس قرار دارد . |
| موقعيت جغرافيايي : تك قله خلنو سومين قله مرتفع البرز مركزي واقع در شمال شمشك و رودبار قصران از شمال به دره رودخانه وارنگرود از شرق به دشت لار و از غرب به وسيله خط الراس هرزه كوه به منطقه دره رودخانه كرج چالوس متصل مي گردد از هر سوي داراي شيب هاي تندي است اين قله سرچشمه اصلي رودخانه وارنگرود بوده كه سرچشمه و مبداء و منبع اصلي درياچه سد كرج مي باشد . مسير صعود : براي صعود به قله خلنو بهترين مسير دره لاون مي باشد از طريق دره لالون با طي يك مسير پر فراز و نشيب م بايد به چشمه آب معدني تلخ آب رسيده از آنجا شيب تندي را طي كرده به گردنه ورزا در ارتفاع 4100 متري رسيده اين مسير از لالون به 4 ساعت زمان نياز دارد . از گردنه ورزا مسير را به بصورت تراورس طي كرده با كمر بر كردن قله برج و با صرف 2 ساعت ديگر مي توان به قله خلنو بزرگ دست يافت . آب و هوا : منطقه خلنو نيز چون آزاد كوه تابع آب و هواي عمومي البرز مرمزي باد غالب جناح غربي است اين ناحيه بعلت ارتفاع زياد آن در پائيز و زمستان هر سال بسيار سردسير توام با هواي ناپايدار ريزش برف و بهمن توام است در اوايل بهار هر سال انكي هوا پايدار تر شده و فصل صعود به آن در 3ماهه تابستان مي باشد . آب مصرفي در طول مسير بوفور يافت شده و در صورت كم آبي مي بايد از آب هاي حاصل از ذوب برف چال هاي دامنه شرقي آن استفاده كرد . |