شهرستان نوشهر يكي از شهرستان‌هاي استان مازندارن است‌كه‌از شمال به درياي مازندران، از جنوب به خط الرأس رشته‌كوه‌هاي البرز از خاور به شهرستان نور و از باختر به شهرستان چالوس محدود مي‌شود. مردم نوشهراز تيره آماردها كه حدود هزار سال پيش به اين سرزمين آمدند، باقي‌مانده‌اند. نوشهر كه در سابق دهكده اي به نام «خواجك» يا «خواچك» بود، به علت وضعيت خاص ساحلي و استعداد بندري (رفت و آمد كشتي هاي تجارتي)، مورد توجه حبيب الله خان سردار خلعتبري پدر محمد ولي خان تنكابني قرار گرفت و رو به آباداني گذاشت و به «حبيب آباد» معروف شد. در سال 1305 به واسطه تغييرات زيادي كه در سيماي حبيب آباد به وجود آمد، به «دوه نو» تغيير نام داد و از آن پس با احداث ساختمان ها و خيابان‌هاي نوساز و توسعه شهر همراه با گسترش تأسيسات متعدد بندري و احداث اسكله، در سال 1318 «نوشهر» ناميده شد. بندر نوشهراز نظر جغرافيايي در 51 درجه و 29 دقيقه ي درازاي خاوري و 36 درجه و 40 دقيقه ي پهناي شمالي واقع شده و وسعت آن 752 هكتار و نزديك‌ترين شهرستان به نوشهر و چالوس است. فاصله نوشهر تا مركز استان (ساري) 240 كيلومتر و تا تهران 195 كيلومتر است. رود ماشكك از ميان شهر نوشهر گذشته و به درياي مازندران مي ريزد. كشاورزي، جهانگردي و باغ‌داري اساس اقتصاد اين منطقه راتشكيل‌مي دهد. آب كشاورزي شهرستان نوشهر به وسيله پمپاژ از رودخانه‌ها و چاه‌هاي ژرف و نيمه ژرف تأمين مي شود و محصولات كشاورزي آن برنج، مركبات و تره بار هستند. از مهم ترين صنايع دستي شهرستان نوشهر مي توان چادر شب بافي، بافتن دست‌كش، جوراب پشمي، حصير و زنبيل بافي را نام برد. در جنوب نوشهر معدن سنگ وجود دارد كه بيش تر آن سنگ گچي است. پارك جنگلي سي سنگال، درياچه خضربني در ميان جنگل هاي شمال نوشهر و درياچه يخ مراد در نزديكي گچسر و امام‌زاده طاهر و مطهر در روستاي هزار خال كجور از جمله معروف ترين مكان‌هاي ديدني اين منطقه به شمار مي‌آيد. نوشهر در 8 كيلومتري خاوري چالوس و 160 كيلومتري باختر بابلسر و نزديك ترين بندر ساحلي شمال ايران ‌به تهران (207 كيلومتر) است.

مجموعه فرهنگي كندلوس :
در جاده چالوس- تهران ، هفت كيلومتر قبل از مرزن آباد- سمت چپ، جاده دشت نظير، كيلومتر 42 دهكده سرسبز و زيباي كندولوس از جمله روستاهاي « ميخ ساز» بخش كجور شهرستان نوشهر قرار دارد. شهر تاريخي كجور از قديمي ترين ايام مركز ناحيه رويان و سپس پايتخت رستمدار بود و مجموعه فرهنگي كندلوس به منظور ارج نهادن به فرهنگ و هنر و سنت مردمان هميشه پايدار ديار كجور، پس از سال ها تلاش در سال 1367 توسط آقاي مهندس « علي اصغر جهانگيري » بر پا شد. آثار ارايه شده در اين مجموعه عبارتند از :
- بخش باستان شناسي، سفالينه، آبگينه، سكه، ظروف چيني، وسايل روشنايي از هزاره دوم قبل از ميلاد تا دوره قاجاريه.
- بخش اسناد و كتب خطي، نسخ خطي كلام الله مجيد، ديوان اشعار، عقدنامه، فرامين و ...
- بخش هنرهاي سنتي ، بافته ها ، پوشاك و زينت آلات روستايي بخش مجسمه ها و نقاشي هاي سنتي و قهوه خانه اي
- بخش ظروف و ابزارآلات فلزي و چوبي روستايي و شهري
از كله چو« خانه روستايي مازندراني» تا دوك نخ ريسي از جنگ افزار تا وسايل دامداري و شكار، از پيه سوز و چراغ بادي تا چراغ هاي گردسوز، از نمد و جاجيم تا هنر سوزن دوزي و ... در اين مجموعه گردآوري شده است. مجموعه فرهنگي كندلوس در نوع خود در روستاهاي ايران يگانه است و اميد كه سر مشقي باشد در راستاي شناخت و معرفي بسط و توسعه هنرهاي روستايي ديار ايران اسلامي.